Aller Anfang ist schwer

Dag lieve Nederlanders van me,

600 kilometer verderop, in de mooiste stad van de wereld, is het weer schitterend en zijn de uitzichten zo mogelijk nog mooier. Gisteren was het dan eindelijk zover: de geplande reis naar Berlijn. Joost en Roel brachten mij er om half 8 's ochtends naartoe, half 2 's middags kon ik mijn sleutel ophalen en om 15:00 stond alles goed en wel in de Goerzallee 127 (kamer 110). Ik heb meteen het sleutelhangertje van Tom en Kim aan mijn eigen huissleutel gehangen (hah! eigen huissleutel!) en samen met mijn mennekes alles een plekje gegeven. Natuurlijk hebben we ook meteen een kopje Senseo gedronken (wat moet een mens zonder). Toen was het tijd om Roel de stad te laten zien, die was er immers nog nooit geweest - en Joost wist zich heel veel niet meer te herinneren, maar bij het zien van al die prachtigheid was hem snel veel weer helder.
We hebben de bus naar Postdamer Platz genomen (zo'n 30 minuten) en zijn toen via het Holocaust-Denkmal naar de Brandenburger Tor gelopen. Op Unter den Linden hebben we een Currywurst gegeten en dronken de heren hun eerste echte Berlijnse biertje. Ik hield het maar bij de cola, want ik moest me die avond immers nog bij mijn klasgenoten en docenten vertonen. Om die te bereiken liepen we vanaf Unter den Linden door naar Hauptbahnhof (via de Bundestag, uiteraard). Met de S-Bahn zijn we toen een heel eind bij het hostel in de buurt gekomen waar ik de komende twee weken met mijn klasgenoten bivakkeer. Het bleek nog wel een eindje lopen, maar het is eigenlijk een vereiste van een bezoek aan Berlijn om je benen zuur te lopen op de eerste dag ;).
In het hostel heb ik mijn informatiemap opgehaald en daarna hebben wij -Roel, Joost en ik- onze zoektocht naar bier voortgezet. Uiteindelijk vonden we onszelf op een terrasje aan de Kurfuerstendamm. Omdat ik er de volgende dag weer vroeg uit zou moeten, waren we om 23:00 weer in de Goerzallee.

Vanochtend kwam dan het lang gevreesde afscheid. Natuurlijk is dat even heel erg moeilijk, maar dat is juist ook goed. Dan weet je ook naar wie je aan het einde van de rit terug kunt komen. Voor dat zover is ga ik nog even 6 maanden genieten van dit HEERLIJKE Berlijn. Want oh man, ik mis mijn mannetjes en mijn lieve vrienden en vriendinnen en familie natuurlijk wel, maar wat heb ik Berlijn gemist. It's good to be back.

Vandaag ben ik de hele dag druk geweest met de eerste dag van het IntensivProgramm waaraan ik met nog drie Nederlandse studenten deelneem (www.ru.nl/europeanspace). Het is een internationaal uitwisselingsprogramma waaraan 5 landen, 8 universiteiten en in totaal zo'n vijftig studenten meedoen. De eerste week kies is een workshop en de tweede ook weer, en als ik daarvoor goed mijn best doe, krijg ik 5 studiepunten en een bezoek van Michelle ;)

Lieverds, app me vooral, maar ik heb enkel overdag tussen 10:00-17:00 en 's avonds na een uur of 23:00 wifi, en zelfs dan is de vraag of die het doet.

xx